با عنايت به مشکلات گريبان گير جامعه در بخش اقتصاد و اشتغال و همچنين سياست ها و استراتژي هاي کلان کشور در قالب چشم انداز 20 ساله و برنامه پنجم توسعه، عطف توجه و تمرکز بر راهکارهاي ريشه اي، اساسي و اثربخش ضرورتي اجتناب ناپذير است. توانمندسازي نيروي انساني از طريق آموزش مهارت هاي شغلي و تخصصي، در راستاي ترغيب و توسعه کارآفريني، به ويژه در مراکز آموزش مهارتي، يکي از اين راهکارهاي اساسي محسوب مي شود که مي تواند به عرضه نيروي انساني توانمند و کارآفرين و در نهايت کاهش مشکلات اقتصادي و اشتغال و همچنين افزايش بهره وري و کارايي شاغلين بخش هاي مختلف منجر شود. گام هاي اوليه اجرايي کردن اين راهکار با شکل گيري نظام جامع مهارت و فناوري و تصويب و ابلاغ آئين نامه نظام آموزش مهارت و فناوري، برداشته شده است.
در اين پژوهش تلاش شده تا ضمن بررسي ميزان تاثير آموزش هاي مهارتي موجود، در توانمندسازي نيروي انساني، مسائل و مشکلات پيش رو و راهکارهاي بهينه سازي اين گونه آموزش ها شناسايي شوند. روش تحقيق در اين مقاله، کيفي بوده و داده ها با استفاده از مصاحبه با صاحب نظران آموزش هاي مهارتي گردآوري و سپس از طريق تحليل محتوا، مورد بررسي و بحث قرار گفته اند. نتايج اين تحقيق در چهار حوزه «ويژگي هاي نيروي انساني توانمند»، «عملکرد و ضرورت آموزش هاي مهارتي در تربيت نيروي انساني توانمندسازي»، «موانع و مشکلات پيش رو» و «راهکارهاي بهينه سازي» اين گونه آموزش ها، ارائه شده اند.